Bardzo często dostaję prośby o przygotowanie takiego, czy innego utworu. Wśród nich, utwór „The House of The Rising Sun”, pojawiał się chyba najczęściej. Ulegając presji, nie pozostało mi nic innego, jak przygotować ten odcinek.
Jeśli zapytać przeciętnego normika (swoją drogą lubię to określenie, na przeciętnego zjadacza chleba) kto skomponował utwór „The House Of The Rising Sun”, najczęstszą odpowiedzią będzie: „Oczywiście, że zespół The Animals”.
W końcu to wersja brytyjskich „zwierzaków” nagrana w 1964 roku stała się tą najpopularniejszą. Nie wielu jednak wie, że za tym utworem stoi trochę dłuższa historia. A mówiąc trochę, mam na myśli około 400 lat.
Niektórzy muzykolodzy zauważyli pewne podobieństwo melodii, do szesnastowiecznej ballady o tytule „The Unfortunate Rake”. Wprawdzie nie ma dowodów na powiązanie tych dwóch utworów, ale słuchając tego drugiego, można zauważyć pewną inspirację.
Alan Lomax (znany etnomuzykolog) zauważył natomiast, że sformułowanie „Rising Sun”, występowało w dwóch tradycyjnych utworach brytyjskich, jako nazwa domu publicznego. Sugerował on, że melodia może być powiązana z utworem „Lord Barnard and Little Musgrave”, znanym również pod nazwą „Matty Groves”. Nie udało się jednak udowodnić tych powiązań.
Pomijając jednak różne teorie (jedna z nich mówi na przykład, że utwór ten przywędrował do USA nie z Wielkiej Brytanii, a z Francji), możemy z całą pewnością uznać ten utwór, za utwór tradycyjny, a jego autora za nieznanego.
Utwór w obecnie znanej nam wersji, datowany jest na początek XX wieku. Tekst utworu został opublikowany po raz pierwszy w 1925 roku, przez Roberta Winslowa Gordona w magazynie „Adventure” w kolumnie „Old Songs That Men Have Sung” co w luźnym tłumaczeniu, oznacza: „Stare piosenki, które powinien znać każdy mężczyzna”. Jak możemy zauważyć, już wtedy utwór uznany był za „stary”. A było to 40 lat przed opublikowaniem nagrania, przez zespół The Animals.
Pierwsze nagranie tego utworu, datowane jest na rok 1933. Zostało. one wydane pod nazwą „Rising Sun Blues” i zostało nagrane przez Clarene’a „Toma” Ashley’a i Gwena Fostera. Ashley stwierdził,
że nauczył się tego utworu od swojego dziadka.
Przytoczone przeze mnie informacje, to tylko mały urywek historii tej piosenki. Zanim za utwór zabrał się zespół
The Animals’ był on już grany tysiące razy przez wielu muzyków na całym świecie. Cieszę się, że mogłem dołączyć się do tej historii przygotowując kolejny odcinek z serii „Jak zagrać na harmonijce ustnej”. Przy okazji popełniłem też własną interpretację, którą znajdziesz w wyżej wspomnianym filmie.
Ponieważ testuję nowy, bardziej wymagający sposób kręcenia odcinków, na przygotowanie tego materiału poświęciłem kilkadziesiąt godzin. Nie piszę tego, żeby się żalić. Była to świetna zabawa i z chęcią zrobiłbym to jeszcze raz 😉 Mam tylko jedną ogromną prośbę. Jeśli podoba Ci się to co robię i moje treści przyczyniają się w jakiś sposób, do Twojego harmonijkowego rozwoju, wspomóż moją działalność za pośrednictwem portalu PATRONITE.
Jeśli nie możesz sobie pozwolić na wsparcie mile widziane będą:
- udostępnienia w mediach społecznościowych i w zasadzie, wszędzie, gdzie tylko się da,
- komentarze (tak, one też są przydatne; dzięki temu algorytmy rządzące internetem, pozwalają mi dotrzeć do większej liczby osób)
- łapki w górę, lajki i serduszka.
HARMONIJKI W DŁOŃ!
Pod spodem zamieszczam tabulaturę do utworu i podkład, nagrany przez brodaty zespół w składzie: cztery razy ja” 😉
III pozycja (harmonijka G)
^* 5% ^6 $$
** *7 ^^
^* 5% ^6 $$%
$$ $RD R$
** *7 56 $
** *7 ^^
** *7 %6 $%
$ $RD 5$
IV pozycja (harmonijka C)
5^ #4 5$ DD
^^ ^6 55
5Y^ #4 5$DD4
DD DC2 CD
^^ ^6 #$D
^^ ^6 55
^^ ^6 4$ D4
D DC2 #D
IV pozycja (harmonijka C) - wersja z łatwiejszym zakończeniem
5^ #4 5$ DD
^^ ^6 55
5Y^ #4 5$DD4
^^ ^Y5 Y^
^^ ^6 #$D
^^ ^6 55
^^ ^6 4$ D4
^ ^Y5 &^
House of The Rising Sun – backing track
